Streszczenie: "Otuleni deszczem" Charlesa Martina to opowieść o tym, jak przemienić rany w perły. Powstają one z ran ostryg, do których muszelki dostało się małe ziarnko piasku. Początkowo boli nieznośnie, lecz stopniowo ciało małży obrasta perłową masą. W ten sposób z bólu małego żyjątka rodzi się perła. Historia Tuckera Masona jest przykładem na to, że jedynie ze zranionych miejsc można wydobyć drogocenną perłę. To opowieść o chłopcu, którego ojciec miał w życiu trzy namiętności: alkohol, kobiety i konie. Dla syna zabrakło już w nim miejsca, dlatego jego wychowanie powierzył kobiecie, którą zatrudnił do prac gospodarskich. Któregoś poranka przyprowadził do domu kilkuletniego chłopca, informując sześcioletniego wówczas Tuckera i jego opiekunkę, że to jest chyba jego syn i że od dziś będzie mieszkał razem z nimi. W ten sposób Tucker zyskał przyrodniego brata Mutta - towarzysza niedoli oraz ulotnych chwil radości i zabawy, jeśli w pobliżu akurat nie było zamroczonego alkoholem ojca. W życiu dorosłym każdy z braci inaczej radzi sobie z traumą dzieciństwa - Tucker poświęca się pracy zawodowej - jest znanym fotografem, natomiast u Mutta rozpoznano zaburzenie psychiczne o nieznanej etiologii. Lekarz prowadzący zakłada, że jego źródłem jest jakieś bolesne doświadczenie z dzieciństwa i jeśli uda się do niego dotrzeć, być może da się wyleczyć Mutta. Któregoś dnia losy Tuckera, Mutta i Katie, ich przyjaciółki z dzieciństwa, ponownie się splatają... Jaki będzie epilog tego spotkania? Czy zdołają przełamać lęk przed bliskością, zranieniem czy też każde z nich na nowo zasklepi się w swojej samotności? "Otuleni deszczem" to opowieść o miłości, przyjaźni i przebaczeniu, które jest aktem odwagi, wyzwalającym z więzienia bólu, cierpienia i goryczy, w którym jak w starym, opuszczonym lochu straszą demony przeszłości. Autor nie proponuje swojemu bohaterowi, a w pewnym sensie również nam, pozornie łatwych rozwiązań, tj. nie oczekuje zaparcia się cierpienia, deklaracji, że to wcale nie bolało bądź też w ogóle się nie wydarzyło, lecz konfrontuje z nim i uczy walczyć o kształt swojego życia, gdyż jeśli nie zmierzymy się uczciwie z przeszłością, nasze serca pozostaną zamknięte na miłość. A w każdym człowieku tkwi tęsknota za tym, by kochać i być kochanym - nawet jeśli się przed tym desperacko broni.